Principe voor waterindicator

Het Chemisch Principe

Kristalwater is water dat als ligand is opgenomen in het kristalrooster van een chemische stof.

Kristalwater komt heel veel voor in zouthydraten, kristallen van eiwitten, maar ook in kristallen van polaire organische stoffen.

Heel veel chemische verbindingen nemen wanneer ze uit oplossingen kristalliseren moleculen van het oplosmiddel mee in het kristal. Vanuit waterige oplossing is dat dus water, maar in bijvoorbeeld vloeibare ammoniak gebeurt vaak hetzelfde met ammoniakmoleculen.

Een andere naam voor een stof met kristalwater is een hydraat. Dezelfde stof zonder enig kristalwater noemt men dan een anhydraat. De aanwezigheid van kristalwater kan aanzienlijke invloed hebben op de stofeigenschappen, zoals de kleur en hardheid, van de vaste stof. In feite is het hydraat eenvoudigweg een andere chemische verbinding: de watermoleculen zijn chemisch gebonden. Kristalwater kan voorkomen bij zouten en zuren. Sommige zuren zijn alleen als hydraat te isoleren, zoals hexafluorkiezelzuur dat met twee moleculen kristalwater als vaste stof te kristalliseren is, maar zonder datt water ontleedt. Veel zouten kennen meerdere hydraten. Het bekende diepblauwe kopersulfaat bijvoorbeeld is een pentahydraat met vijf moleculen H20 per formule eenheid. In chemische formules worden de moleculen kristalwater meestal aangegeven achter een punt. Bij verhitting verliest het zijn water in een aantal stappen:
CuSO4·5H20 --> CuSO4·3H20 -->CuSO4·H20-->CuSO4

Elk van deze stoffen is een vaste stof met zijn eigen kristalstructuur en ook de kleuren zijn verschillend. Het anhydraat CuSO4 is bijvoorbeeld wit, maar verkleurt weer tot blauw bij blootstelling aan vocht.

Praktisch

Het gaat dus als volgt kunnen verwezenlijkt worden we zetten een element met kopersulfaat in het swifferdoekje, dan wanneer het doekje nat is kleurt het blauw, wanneer het droog is ontkleurt het. We hebben dus een indicator voor de droogte van ons doekje

wanhopig om een filmpje gezocht maar nog niet gevonden